Nynorskordboka
fråseie
fråseia
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å fråseie | fråseier | fråsa | har fråsagt | fråsei! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| fråsagd + substantiv | fråsagt + substantiv | den/det fråsagde + substantiv | fråsagde + substantiv | fråseiande |
Faste uttrykk
- fråseie segseie frå seg;
gi avkall på- fråseie seg retten til;
- fråseie seg trona