Nynorskordboka
blømande
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| blømande | blømande | blømande | blømande |
Tyding og bruk
- om plante: i bløming;
Døme
- eit blømande tre;
- blømande frukthagar
- som er i rik utvikling;
Døme
- eit blømande næringsliv;
- ei blømande utvikling i bygda
Døme
- eit blømande språk
- brukt som adverb: eldande (2;jamfør bløme (3)
Døme
- blømande raudt