Nynorskordboka
dobbeltyding, dobbelttyding
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei dobbelttyding | dobbelttydinga | dobbelttydingar | dobbelttydingane |
| ei dobbeltyding | dobbeltydinga | dobbeltydingar | dobbeltydingane |
Tyding og bruk
to tydingar, særleg éi konkret og éi overført
Døme
- det låg ei dobbeltyding i orda