Nynorskordboka
dobbelkonsonant, dobbeltkonsonant
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dobbelkonsonant | dobbelkonsonanten | dobbelkonsonantar | dobbelkonsonantane |
| ein dobbeltkonsonant | dobbeltkonsonanten | dobbeltkonsonantar | dobbeltkonsonantane |
Tyding og bruk
to like konsonantar skrivne etter kvarandre
Døme
- ‘tittel’ skriv ein med dobbelkonsonant