Nynorskordboka
dobb
substantiv hankjønn
dobbe 1
substantiv hokjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein dobb | dobben | dobbar | dobbane |
| hokjønn | ei dobbe | dobba | dobber | dobbene |
Opphav
norrønt doppa ‘metallknapp’; av lågtysk doppe ‘rundt skal, knopp, knapp’Tyding og bruk
pynt til å hengje i eller på øyreflippen
- som etterledd i ord som
- øyredobb