Nynorskordboka
fastleggje, fastlegge
fastleggja, fastlegga
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å fastleggaå fastlegge | fastlegg | fastla | har fastlagt | fastlegg! |
| å fastleggjaå fastleggje |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| fastlagd + substantiv | fastlagt + substantiv | den/det fastlagde + substantiv | fastlagde + substantiv | fastleggande |
| fastleggjande | ||||
Tyding og bruk
bestemme endeleg;
Døme
- fastleggje dato for bryllaupet;
- fastleggje dei rådande prinsippa;
- kursen er fastlagd
- brukt som adjektiv
- fastlagde prosedyrar