Nynorskordboka
divan
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein divan | divanen | divanar | divanane |
Opphav
gjennom tyrkisk; frå persisk ‘skriv, arkiv’Tyding og bruk
lang, polstra benk utan ryggstø og armlene til å liggje på