Nynorskordboka
hovudyrke
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit hovudyrke | hovudyrket | hovudyrke | hovudyrka |
Tyding og bruk
viktigaste, primære yrke (2, 1);
til skilnad frå attåtarbeid
Døme
- stadig færre har fiske som hovudyrket sitt