Artikkelside

Nynorskordboka

distrikt

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit distriktdistriktetdistriktdistrikta

Opphav

frå mellomalderlatin ‘(område der ein lensherre har) domsrett’

Tyding og bruk

  1. landområde med eige forvaltings- eller administrasjonsansvar
    Døme
    • eldre grenser mellom større distrikt og landsdelar;
    • lensmannskontora i distriktet
  2. landleg område, ofte til skilnad frå by (1, 1) eller sentrum;
    Døme
    • ute i distrikta;
    • motsetnaden mellom distrikt og sentrum