Nynorskordboka
distraksjon
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein distraksjon | distraksjonen | distraksjonar | distraksjonane |
Opphav
frå latin; av distrahereTyding og bruk
det å vere åndsfråverande;
Døme
- han strødde på salt i staden for sukker i rein distraksjon;
- å forstå kvifor digitale distraksjonar er så tiltrekkjande