Nynorskordboka
diskotek
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit diskotek | diskoteket | diskotek | diskoteka |
Uttale
diskoteˊkOpphav
av fransk disque ‘grammofonplate’; jamfør disk (2 og -tekTyding og bruk
- lokale eller arrangement der ein dansar til diskomusikk
Døme
- gå på diskotek
- eldre nemning for platearkiv