Nynorskordboka
glepp 2, glipp 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein glepp | gleppen | gleppar | gleppane |
| ein glipp | glippen | glippar | glippane |
Tyding og bruk
mistak (særleg på grunn av dårleg kontroll eller konsentrasjon)
Døme
- gjere ein glepp;
- feilen var ein glepp;
- gå til glepp(s) – mislykkast