Nynorskordboka
limbo 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit limbo | limboet | limbo | limboa |
Opphav
av latin limbus ‘kant’Tyding og bruk
- i teologi: stad for avlidne som utan eiga skuld er hindra i å kome til himmelen;overgangstilstand
- tom, passiv (og gledelaus) stode
Døme
- vere i eit limbo