Nynorskordboka
himmelretning
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei himmelretning | himmelretninga | himmelretningar | himmelretningane |
Tyding og bruk
retning (1), lei på jorda som ein kan fastsetje med å sjå på sola eller andre himmellekamar;
ei av dei fire hovudretningane på kompasset;
jamfør himmelætt
Faste uttrykk
- i alle himmelretningarut over eit stort område;
overalt