Nynorskordboka
diamant
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein diamant | diamanten | diamantar | diamantane |
Opphav
av mellomalderlatin diamas; opphavleg gresk adamas ‘hardt metall’Tyding og bruk
svært hard, klar og kostbar edelstein av karbon (2, òg brukt til tekniske føremål
Døme
- ein ring med tre diamantar;
- glitre som diamantar;
- skjere glas med diamant