Nynorskordboka
vrangauge, vrangauga, rangauge, rangauga
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit rangauga | rangauga | rangaugo | rangaugo |
| eit rangauge | rangauget | rangauge | rangauga |
| eit vrangauga | vrangauga | vrangaugo | vrangaugo |
| eit vrangauge | vrangauget | vrangauge | vrangauga |
Tyding og bruk
i fleirtal, særleg brukt i uttrykk for sinne, mistru eller uvilje: det kvite i auga
Døme
- sjå med vrangauge på nokon