Nynorskordboka
destillere
destillera
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å destilleraå destillere | destillerer | destillerte | har destillert | destiller! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
destillert + substantiv | destillert + substantiv | den/det destillerte + substantiv | destillerte + substantiv | destillerande |
Uttale
destileˊreOpphav
av latin de- og stillare ‘drype’Tyding og bruk
- varme opp (ei væske) til damp og deretter med avkjøling fortette dampen til væske for å skilje stoff med ulike kokepunkt frå kvarandre og såleis reinse dei
Døme
- destillere vatn
- i overført tyding: trekkje fram
Døme
- destillere minna frå krigen