Nynorskordboka
demens
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein demens | demensen | demensar | demensane |
Opphav
frå latin ‘vitlaus’, av mens (genitiv mentis) ‘sinn’; jamfør de-Tyding og bruk
kronisk funksjonssvikt i hjernen med symptom som gløymsle, nedsette kognitive funksjonar, desorientering (2) og liknande, spesielt vanleg blant eldre
Døme
- utvikle demens;
- faktorar som kan føre til demens;
- farmor fekk demens