Nynorskordboka
defaitisme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein defaitisme | defaitismen | defaitismar | defaitismane |
Uttale
defetisˊmeOpphav
av fransk défaite ‘nederlag’Tyding og bruk
stemning av nederlag og undergang, opphavleg i krig;