Nynorskordboka
dass
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hankjønn | ein dass | dassen | dassar | dassane |
inkjekjønn | eit dass | dasset | dass | dassa |
Opphav
truleg av tysk das Haus eller das Häuschen ‘(vesle)huset’Tyding og bruk
i uformell bruk: rom eller doskål der ein gjer frå seg;
Døme
- gå på dass;
- vaske dassen
Faste uttrykk
- brenne på dassvere i akutt fare eller naud
- no må vi gjere noko, for no brenn det på dass
- gå i dass
- som ein dass