Nynorskordboka
altan
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein altan | altanen | altanar | altanane |
Uttale
altaˊnOpphav
frå italiensk av; latin altus ‘høg’Tyding og bruk
utbygg på yttervegg på hus (over første høgda);
balkong (1); jamfør veranda