Nynorskordboka
curling
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein curling | curlingen | curlingar | curlingane |
Uttale
køˊrlingOpphav
av engelsk curl ‘krølle, tvinne’, om rotasjonen til steinen; jamfør curleTyding og bruk
spel der ein sender blankslipte steinar over ei isflate mot eit oppmerkt målfelt medan ein kostar isen for å regulere fart og retning