Nynorskordboka
skiljast
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum |
---|---|---|---|
å skiljast | skilst | skildest | har skilst |
Opphav
av skilje (2Tyding og bruk
- refl: bli skild frå, bli ferdig med
Døme
- han skilst med universitetet
- resiprokt: (om fleire) gå frå einannan;avslutte hopehav
Døme
- skiljast som gode vener;
- skiljast etter ti års ekteskap