Nynorskordboka
oppfølgjar, oppfylgjar, oppfølgar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein oppfølgar | oppfølgaren | oppfølgarar | oppfølgarane |
| ein oppfølgjar | oppfølgjaren | oppfølgjarar | oppfølgjarane |
| ein oppfylgjar | oppfylgjaren | oppfylgjarar | oppfylgjarane |
Tyding og bruk
noko eller nokon som følgjer opp noko
Døme
- filmen vart ein suksess, og no kjem oppfølgjaren