Nynorskordboka
monofoni
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein monofoni | monofonien | monofoniar | monofoniane |
Opphav
jamfør -foniTyding og bruk
- musikk av einstemmig karakter
- lydattgjeving via éin kanal;til skilnad frå stereofoni