Nynorskordboka
kolonnekøyring
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kolonnekøyring | kolonnekøyringa | kolonnekøyringar | kolonnekøyringane |
Tyding og bruk
det å køyre i kolonne (3), til dømes på grunn av dårleg føre
Døme
- fleire fjellovergangar har kolonnekøyring på grunn av uvêr