Nynorskordboka
busetjar, busettar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein busetjar | busetjaren | busetjarar | busetjarane |
| ein busettar | busettaren | busettarar | busettarane |
Tyding og bruk
person som slår seg ned på ubygd land;