Nynorskordboka
cape
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein cape | capen | capar | capane |
Uttale
kepOpphav
gjennom engelsk, frå gammalfransk, av mellomalderlatin; same opphav som kappe (1Tyding og bruk
ermelaus skulderkappe av tøy eller pelsverk
Døme
- ein cape med silkefôr