Nynorskordboka
cancan
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein cancan | cancanen | cancanar | cancanane |
Uttale
kanˊkan; kanˊgkangOpphav
frå fransk , truleg barnespråksform for canard ‘and’Tyding og bruk
(parisisk) varietédans med høge beinspark