Nynorskordboka
skikkelse
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skikkelse | skikkelsen | skikkelsar | skikkelsane |
Opphav
jamfør lågtysk schickenisse, opphavleg ‘ordning’Tyding og bruk
- ytre form, skapnad
Døme
- få glimt av ein mørk skikkelse
- person
Døme
- ho er ein leiande skikkelse i miljøet