Nynorskordboka
kommunikator
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kommunikator | kommunikatoren | kommunikatorar | kommunikatorane |
Uttale
komunikaˊtor, i fleirtal komunikaˊtorar eller komunikatoˊrarTyding og bruk
person som kommuniserer;
person som formidlar ein bodskap
Døme
- vere ein god kommunikator;
- vere ein dårleg kommunikator;
- ho er både politikar og kommunikator