Nynorskordboka
almisse
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei almisse | almissa | almisser | almissene |
Opphav
gjennom lågtysk og mellomalderlatin; frå gresk eleemosyne ‘miskunn’Tyding og bruk
gåve til trengande;
Døme
- gje almisser