Bokmålsordboka
chaussé, chausse
substantiv hankjønn
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
| en chausse | chausseen | chausseer | chausseene |
| en chaussé | |||
| chausséen | chausséer | chausséene | |
Uttale
sjåseˊOpphav
fra fransk , av chaux ‘kalk’; opprinnelig fra latin ‘(vei) dekket med kalkstein’Betydning og bruk
stor og bred landevei med godt dekke