Bokmålsordboka
båndtvang, bandtvang
substantiv hankjønn
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
en bandtvang | bandtvangen | bandtvanger | bandtvangene |
en båndtvang | båndtvangen | båndtvanger | båndtvangene |
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
en bandtvang | bandtvangen | bandtvanger | bandtvangene |
en båndtvang | båndtvangen | båndtvanger | båndtvangene |