Bokmålsordboka
begrensning
substantiv hankjønn eller hunkjønn
begrensing
substantiv hunkjønn eller hankjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en begrensing | begrensingen | begrensinger | begrensingene |
en begrensning | begrensningen | begrensninger | begrensningene | |
hunkjønn | ei/en begrensing | begrensinga | begrensinger | begrensingene |
ei/en begrensning | begrensninga | begrensninger | begrensningene |
Uttale
begrenˊsningBetydning og bruk
Eksempel
- begrensninger i ytringsfriheten;
- målet om begrensning av den globale oppvarmingen;
- begrensningens kunst;
- kjenne sin begrensning