Bokmålsordboka
pronominalisere
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å pronominalisere | pronominaliserer | pronominaliserte | har pronominalisert | pronominaliser! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
pronominalisert + substantiv | pronominalisert + substantiv | den/det pronominaliserte + substantiv | pronominaliserte + substantiv | pronominaliserende |
Betydning og bruk
i grammatikk: gjøre til et pronomen;
skifte ut med et pronomen