Bokmålsordboka
nøkkelmakt, nøklemakt
substantiv hankjønn eller hunkjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en nøkkelmakt | nøkkelmakten | nøkkelmakter | nøkkelmaktene |
en nøklemakt | nøklemakten | nøklemakter | nøklemaktene | |
hunkjønn | ei/en nøkkelmakt | nøkkelmakta | nøkkelmakter | nøkkelmaktene |
ei/en nøklemakt | nøklemakta | nøklemakter | nøklemaktene |
Betydning og bruk
kirkens makt til å tilgi eller nekte å tilgi synder