Bokmålsordboka
langveisfarende, langvegesfarende, langvegsfarende
adjektiv
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
langvegesfarende | langvegesfarende | langvegesfarende | langvegesfarende |
langvegsfarende | langvegsfarende | langvegsfarende | langvegsfarende |
langveisfarende | langveisfarende | langveisfarende | langveisfarende |
Betydning og bruk
som farer eller har fart langt;
Eksempel
- langveisfarende folk