Bokmålsordboka
kuve
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å kuve | kuver | kuva | har kuva | kuv! |
kuvde | har kuvd | |||
kuvet | har kuvet | |||
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
kuva + substantiv | kuva + substantiv | den/det kuva + substantiv | kuva + substantiv | kuvende |
kuvd + substantiv | kuvd + substantiv | den/det kuvde + substantiv | kuvde + substantiv | |
kuvet + substantiv | kuvet + substantiv | den/det kuvede + substantiv | kuvede + substantiv | |
den/det kuvete + substantiv | kuvete + substantiv |