Bokmålsordboka
kunnig
adjektiv
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
kunnig | kunnig | kunnige | kunnige |
Opphav
norrønt kunnigrBetydning og bruk
som har gode kunnskaper;
Eksempel
- være kunnig i loven;
- en kunnig person
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
kunnig | kunnig | kunnige | kunnige |