Bokmålsordboka
krumrygget, krumrygga
adjektiv
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
krumrygga | krumrygga | krumrygga | krumrygga |
krumrygget | krumrygget | krumryggede | krumryggede |
krumryggete | krumryggete |
Betydning og bruk
som har krum rygg
Eksempel
- en krumrygget mann