Bokmålsordboka
kjentmann
substantiv hankjønn
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
en kjentmann | kjentmannen | kjentmenn | kjentmennene |
Betydning og bruk
person som er lokalkjent på et sted;
jamfør kjentfolk (2)
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
en kjentmann | kjentmannen | kjentmenn | kjentmennene |