Bokmålsordboka
innkoble, innkople
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å innkoble | innkobler | innkobla | har innkobla | innkobl!innkoble! |
innkoblet | har innkoblet | |||
å innkople | innkopler | innkopla | har innkopla | innkopl!innkople! |
innkoplet | har innkoplet | |||
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
innkobla + substantiv | innkobla + substantiv | den/det innkobla + substantiv | innkobla + substantiv | innkoblende |
innkoblet + substantiv | innkoblet + substantiv | den/det innkoblede + substantiv | innkoblede + substantiv | |
den/det innkoblete + substantiv | innkoblete + substantiv | |||
innkopla + substantiv | innkopla + substantiv | den/det innkopla + substantiv | innkopla + substantiv | innkoplende |
innkoplet + substantiv | innkoplet + substantiv | den/det innkoplede + substantiv | innkoplede + substantiv | |
den/det innkoplete + substantiv | innkoplete + substantiv |
Betydning og bruk
koble (2) inn
Eksempel
- nødlyset innkobles automatisk;
- motoren ble innkoblet;
- arbeidstilsynet ble innkoblet etter ulykken på fabrikken
- brukt som adjektiv:
- et innkoblet varmeelement