Bokmålsordboka
innbarket, innbarka
adjektiv
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| innbarka | innbarka | innbarka | innbarka |
| innbarket | innbarket | innbarkede | innbarkede |
| innbarkete | innbarkete | ||
Betydning og bruk
forherdet, hardhudet (2);
jamfør barke (1, 2)
Eksempel
- en innbarket ungkar