Bokmålsordboka
håndsopprekking, handsopprekking, handsopprekning, håndsopprekning
substantiv hankjønn eller hunkjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en handsopprekking | handsopprekkingen | handsopprekkinger | handsopprekkingene |
en håndsopprekking | håndsopprekkingen | håndsopprekkinger | håndsopprekkingene | |
en handsopprekning | handsopprekningen | handsopprekninger | handsopprekningene | |
en håndsopprekning | håndsopprekningen | håndsopprekninger | håndsopprekningene | |
hunkjønn | ei/en handsopprekking | handsopprekkinga | handsopprekkinger | handsopprekkingene |
ei/en håndsopprekking | håndsopprekkinga | håndsopprekkinger | håndsopprekkingene | |
ei/en handsopprekning | handsopprekninga | handsopprekninger | handsopprekningene | |
ei/en håndsopprekning | håndsopprekninga | håndsopprekninger | håndsopprekningene |
Betydning og bruk
det å rekke opp hånden
Eksempel
- stemme ved håndsopprekking