Bokmålsordboka
hunnlig, hunlig
adjektiv
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
hunlig | hunlig | hunlige | hunlige |
hunnlig | hunnlig | hunnlige | hunnlige |
Betydning og bruk
som er av hunkjønn;
som gjelder hunkjønn
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
hunlig | hunlig | hunlige | hunlige |
hunnlig | hunnlig | hunnlige | hunnlige |