Bokmålsordboka
gane 2
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å gane | ganer | gana | har gana | gan! |
| ganet | har ganet | |||
| gante | har gant |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| gana + substantiv | gana + substantiv | den/det gana + substantiv | gana + substantiv | ganende |
| ganet + substantiv | ganet + substantiv | den/det ganede + substantiv | ganede + substantiv | |
| den/det ganete + substantiv | ganete + substantiv | |||
| gant + substantiv | gant + substantiv | den/det gante + substantiv | gante + substantiv | |
Opphav
norrønt ganaBetydning og bruk
Eksempel
- gane sild