Bokmålsordboka
fortynne
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å fortynne | fortynner | fortynna | har fortynna | fortynn! |
| fortynnet | har fortynnet | |||
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| fortynna + substantiv | fortynna + substantiv | den/det fortynna + substantiv | fortynna + substantiv | fortynnende |
| fortynnet + substantiv | fortynnet + substantiv | den/det fortynnede + substantiv | fortynnede + substantiv | |
| den/det fortynnete + substantiv | fortynnete + substantiv | |||
Opphav
av for- (2Betydning og bruk
gjøre mindre konsentrert;
spe ut, blande ut
Eksempel
- giften fortynnet seg i blodet;
- syren fortynnes med vann
- brukt som adjektiv:
- fortynnet væske