Bokmålsordboka
ættegren, ættegrein
substantiv hankjønn eller hunkjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en ættegrein | ættegreinen | ættegreiner | ættegreinene |
| en ættegren | ættegrenen | ættegrener | ættegrenene | |
| hunkjønn | ei/en ættegrein | ættegreina | ættegreiner | ættegreinene |
| ei/en ættegren | ættegrena | ættegrener | ættegrenene | |
Betydning og bruk
gren (1, 3) av en ætt;