Bokmålsordboka
rassikre
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å rassikre | rassikrer | rassikra | har rassikra | rassikr!rassikre! |
rassikret | har rassikret | |||
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
rassikra + substantiv | rassikra + substantiv | den/det rassikra + substantiv | rassikra + substantiv | rassikrende |
rassikret + substantiv | rassikret + substantiv | den/det rassikrede + substantiv | rassikrede + substantiv | |
den/det rassikrete + substantiv | rassikrete + substantiv |
Betydning og bruk
sikre et område mot ras
Eksempel
- rassikre veiene